Dalam kimia kuantum, aturan Slater memberikan nilai numerik bagi konsep cas nuklear berkesan. Dalam atom banyak elektron, dikatakan setiap elektron dikenakan cas yang kurang daripada cas nukleus sebenar disebabkan oleh kesan pemerisaian atau penskrinan oleh elektron-elektron lain. Bagi setiap elektron dalam satu atom, aturan Slater memberikan nilai bagi pemalar penskrinan (s, S atau σ) yang mengaitkan cas nuklear berkesan dan sebenar sebagaiAturan ini dirumuskan secara separa empirik oleh John C. Slater dan diterbitkan pada tahun 1930.[1]Nilai-nilai semakan bagi pemalar penskrinan yang berdasarkan pengiraan struktur atom dengan kaedah Hartree-Fock telah diperoleh oleh Enrico Clementi et al. pada tahun 1960-an.[2][3]